Voor mij is een zwarte roos de beste beschrijving van jou
Een roos is één van de enige bloemen waar ik echt van hou
Een roos, zeldzame schoonheid als je naar de bloem kijkt
Maar pas goed op dat je niet voor haar schoonheid bezwijkt
Want elke roos heeft doornen, die je zullen laten bloeden
En net als de roos tracht jij mij daar ook voor te behoeden
Elke roos biedt in feite een waarschuwing, pas dus goed op
De kleur maakt al verschil, geel bezorgt je een klap op je kop
Terwijl rode rozen een glimlach toveren op ieders gezicht
Is de witte variant van de roos vooral op de hoop gericht
Zwart. Een kleur die vele mensen afschrikt, maar mij niet
Want zwart duidt op gedachten bij jou die de rest niet ziet
Zwarte, duistere, donkere gedachten aan een ver verleden
Ver, niet vergeten, want ze vertonen tekenen tot op heden
Wantrouwen, onzekerheid, angst om eenzaam te verwelken
Het is vooral dat wantrouwen en die onzekerheid die elk een
Groot deel van je angst veroorzaken, maar vertrouw op mij
Verwelken zal je niet, want op een dag heb je iemand aan je zij
Iemand die niet schrikt van de zwarte kleur, maar ze uniek vindt
Net als ik zal die persoon inzien dat jij meer bent dan een vriend
Dat jij, net als de rode roos een glimlach tovert op ieders gezicht
Dat, net als bij de witte roos, je aandacht altijd op hoop is gericht
Dat jij, net als de zwarte roos jezelf blijft, degene die ik zo graag zie
Als ik het niet meer zie zitten, dan ben jij de rozen samen, alle drie
Je tovert een glimlach op mijn gezicht en met een aanpak die teert
Op hoop, blijf je toch jezelf, de persoon die m’n gemoed kalmeert
Ik hoop dat je inziet dat ik om je geef, waarom ik wil dat jij leeft
En al heb je problemen waarvan je denkt dat niemand erom geeft
Weet dat dat niet zo is, dat je op me kan rekenen, want ik geef om jou
Ik zie je graag, helaas zeg ik dat niet zo vaak als ik moeten zou
Regen op een roos doet me altijd denken aan de tranen in je ogen
De roos hangt triest naar beneden, want het weer heeft gelogen
Maar dan komt de zon, die de roos doet schitteren, in al haar pracht
Net zoals jij schittert als je verliefd bent, als de toekomst je toelacht
Ik heb er alles voor over om ervoor te zorgen dat je gelukkig wordt
Geloof me, de tijd dat je nog ongelukkig en eenzaam bent, verkort
En vertrouw me nu maar, want ik ben iemand die jou goed kent
Op een dag zal er iemand komen, die je zal zien zoals je bent
Want net als jij, komt een zwarte roos pas goed tot haar recht
Wanneer ze met liefde wordt behandeld, in de watten gelegd
Een mooie zwarte roos heeft nood aan voldoende aandacht
Net als de roos wacht jij ook op iemand die je pijn verzacht
Stilzwijgend leef je als een roos van dag tot dag, nu, niet morgen
En weet, mijn zwarte roos, dat ik altijd voor je zal blijven zorgen
En als je komt te sterven, zal ik een zwarte roos op je graf zetten
Zodat al die mensen met hyacinten op jouw graf zullen letten
Ze zullen zich afvragen waarom ik die ene zwarte bloem koos
Maar nooit zullen ze beseffen dat jij dat was, die zwarte roos

Ik draag dit gedicht op aan jou, Aagje, omdat jij het was die me zwarte rozen leerde kennen. Zonder jou had ik dit nooit kunnen schrijven. Voor jou dus