en altijd is er liefde
wanneer alle woorden gesproken zijn
vult zich de leegte met die bijzondere klank
treurzang van een afscheid
diep sluierend beweven spinnen het ruwe stucwerk
dat vervalt tot stof en vuil
heeft een aparte geur
in luchten vol verlangen
dwaal ik door kale kamers
ik smeek en bedel, vlucht mezelf
en ruik de geur van liefde
die mij - te zelden
warmt de tijd.
sunset 06-09-2007
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Donderdag, september 06, 2007 13:37 |
| stilmakende prachtige droevige woorden, liefs en knuffel, hilde |
|
| Quicksilver: | Donderdag, september 06, 2007 10:56 |
| Een liefde die naar een heimwee van weleer hunkerd. Intens mooi zacht neer gezet. In liefde, liefs Ducky |
|
| H.J.: | Donderdag, september 06, 2007 09:13 |
| weemoedige poezie Ingo. breekaar mooi. liefs H.J. |
|
| switi lobi: | Donderdag, september 06, 2007 08:57 |
| Eindeloze weemoed lees ik in dit moois... Omarmende knufff Liefsliefs, switi lobi |
|
| Hilly N: | Donderdag, september 06, 2007 08:21 |
| Droevig, maar zo mooi tegelijk. Lieve groet van Hilly |
|
| Windwhisper: | Donderdag, september 06, 2007 08:14 |
| Wat droef, Sunset Ingo, maar wat een pracht zet je hier neer Liefs Cobie Kuzzz Goede morgen |
|
| Artifex: | Donderdag, september 06, 2007 07:09 |
| Droevig, maar mooi. Liefs, Artifex. |
|
| Klaes: | Donderdag, september 06, 2007 07:05 |
| droef/mooie poezie groets/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2007 | ||
| Thema's: | ||