Vaak resten enkel nog tranen
Vandaag kon ik enkel maar snijden
en mensen uit mn buurt wijken
Het is alsof de aarde stil staat
terwijl hij gewoon nog rond draait
Ik heb het gevoel dat ik alleen kom te staan
terwijl jullie altijd met me mee gaan
Tranen kan ik niet langer bedwingen
want m'n gevoelens, binnenin, gaan wringen
Genieten wil ik van elke dag een beetje meer
Zodat ik opnieuw kan lachen als verleden keer
Mijn hart slaat geen slagen meer over
en ook al worden mijn tranen niet droger,
ik weet dat ik nooit alleen zal komen te staan
ik heb nog altijd hen, vrienden, wel te verstaan!
en mensen uit mn buurt wijken
Het is alsof de aarde stil staat
terwijl hij gewoon nog rond draait
Ik heb het gevoel dat ik alleen kom te staan
terwijl jullie altijd met me mee gaan
Tranen kan ik niet langer bedwingen
want m'n gevoelens, binnenin, gaan wringen
Genieten wil ik van elke dag een beetje meer
Zodat ik opnieuw kan lachen als verleden keer
Mijn hart slaat geen slagen meer over
en ook al worden mijn tranen niet droger,
ik weet dat ik nooit alleen zal komen te staan
ik heb nog altijd hen, vrienden, wel te verstaan!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bita | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||