Weer die gedachten
Soms, ik wordt er gek van
Telkens die gedachten
Die gedachten van toen
Waarom laten die mij niet los
Ik wordt er alleen maar slechter van
En dat wil ik niet
Ik heb een besluit genomen
Ik heb me op laten nemen
Maar we zijn nu een maand verder
En er is nog niets gebeurd
Het gaat alleen maar de slechte kant op
Het is mijn tweede opname
Van een open naar een gesloten groep
En nu, nu breng ik de dagen door in de separeer
Waarom, omdat de enigste plek is waar ik ‘veilig’ ben
Veilig, ja veilig voor mezelf
Men vind me onveilig voor mezelf
Te begrijpen?, ja wel een beetje
Zonder was ik er misschien niet meer
Maar is het echt nodig?
Wordt ik er echt beter van?
Of kan ik er net zo goed mee stoppen?
Omdat het simpelweg toch geen zin meer heeft allemaal!