trouwdag (56jr)mijn ouders
stand van wijzers bekend
tijd nagespeeld in herinnering
hoog vlogen zwaluwen voorbij
zij speelden hun spel
jullie jonge leven verging
te vroeg in vleugelslag van dood
in ruimte van half jaar gingen
jullie beiden in ritme van verleden
vanmiddag liep ik alleen over
het gras waar as werd verstrooid
het voelde volmaakt
net als in een slaap - maar dan ver weg
© Klaes 6 September 2007
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, september 07, 2007 21:44 |
| prachtig deze uiting... stevige groet willem |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, september 07, 2007 20:56 |
| Schitterbaar! | |
| Ludy: | Vrijdag, september 07, 2007 20:52 |
| Mooi jouw gevoelens van waardering voor je ouders verwoord. Liefs, Ludy |
|
| Marousia: | Donderdag, september 06, 2007 22:00 |
| Het vervult je altijd zo met droefheid maar ook met sereniteit. Mooi Klaes, heel mooi dit. Liefs van Marousia | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, september 06, 2007 21:35 |
| moedig om je gevoel zo vrij tegeven groetjes Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2007 | ||
| Thema's: | ||