Laat me alleen
Laat me alleen met mijn verdriet
want begrijpen kunnen jullie het niet
niemand die me troosten kan
ik heb de glimlach verloren,mijn leven heeft geen doel
niemand die begrijpen kan hoe ellendig ik me voel.
Iemand die gelukkig wordt
dan denk ik weer aan hem
ik voel zijn hand op mijn schouders
en ik hoor zijn stem
alles komt weer goed
maar dat kan ik niet geloven
want dit afscheid was definitief
ik ben alleen nu en ik had hem zo lief.
Ach het komt wel vaker voor
straks komt je glimlach weer
dan ben je alles vergeten
maar ik kan niet meer
achterblijvend met al die vragen
te zwaar om lang te dragen.
Hij houdt niet meer van mij
laat me alleen nu
ik mis hem
als ik alleen ben voel ik hem dichtbij.
Geschreven in mijn tienerjaren,toen hopeloos verliefd.
want begrijpen kunnen jullie het niet
niemand die me troosten kan
ik heb de glimlach verloren,mijn leven heeft geen doel
niemand die begrijpen kan hoe ellendig ik me voel.
Iemand die gelukkig wordt
dan denk ik weer aan hem
ik voel zijn hand op mijn schouders
en ik hoor zijn stem
alles komt weer goed
maar dat kan ik niet geloven
want dit afscheid was definitief
ik ben alleen nu en ik had hem zo lief.
Ach het komt wel vaker voor
straks komt je glimlach weer
dan ben je alles vergeten
maar ik kan niet meer
achterblijvend met al die vragen
te zwaar om lang te dragen.
Hij houdt niet meer van mij
laat me alleen nu
ik mis hem
als ik alleen ben voel ik hem dichtbij.
Geschreven in mijn tienerjaren,toen hopeloos verliefd.
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Donderdag, september 13, 2007 09:44 |
| Ik zou zeggen loslaten maar dan ben ik weer te vreog, alleen jij kan dit verwerken. Liefs. Den bompa |
|
| Melski: | Dinsdag, september 11, 2007 19:44 |
| Haha, zo herkenbaar. Hopeloos verliefd haha, ja ken het;) gr.Melski |
|
| brainie*: | Zondag, september 09, 2007 21:50 |
| ik kan mezelf helemaal vinden in dit gedicht.. echt heeeeeeel erg mooi!! (F) | |
| kerima ellouise: | Zaterdag, september 08, 2007 23:18 |
| door de onbevangenheid toen konden we zo hopeloos verliefd worden, het was heerlijk maar deed ook zoveel pijn als het niet de ware was...verandert er ooit iets in liefde ....in verdriet... voelbaar mooi geschreven toen liefs kerima ellouise |
|
| Mrs Flintstone: | Zaterdag, september 08, 2007 22:16 |
| Heel erg mooi. Wat was het heerlijk zo verliefd te zijn. Maar ach altijd weer het verdriet daarna. Zo erg herkenbaar. Daarom dat ik zelfs nu weer bang ben weer verliefd te raken. Mooi geschreven en bedankt voor je lieve reactie. Wat was ik verliefd op die man. Hij dumpte me uiteindelijk met een SMS! Fijne avond! Hoop dat het alweer wat beter met je gaat! Liefs van Wilma |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dreadqueen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2007 | ||
| Thema's: | ||