Woestijn Liefde
Woestijn Liefde
Het pad lijkt eindeloos,
De stenen schuren tegen mijn huid.
Ik eet van het zand,
Om de liefde niet uit mij te krijgen.
Maar ik sta aan de rand,
En kan haast niet meer hijgen.
Ik stik !
Men heeft toch een mannier gevonden om de liefde uit mij te verwijderen,
En nog wel door het vertrouwde zand.
Waar ik altijd kon op staan,
En nu het laatste afneemt…
Die band !
Het pad lijkt eindeloos,
De stenen schuren tegen mijn huid.
Ik eet van het zand,
Om de liefde niet uit mij te krijgen.
Maar ik sta aan de rand,
En kan haast niet meer hijgen.
Ik stik !
Men heeft toch een mannier gevonden om de liefde uit mij te verwijderen,
En nog wel door het vertrouwde zand.
Waar ik altijd kon op staan,
En nu het laatste afneemt…
Die band !
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Vrijdag, november 16, 2007 18:56 |
| Ik voel weemoedigheid, pijn en verdriet, liefde huist in elk mens, alleen soms is het fijner te mogen/kunnen delen met mensen die je lief hebt. Een mens leeft niet als het geen liefde kan ontvangen. Mooi verwoord dat zeker! Liefs van Marousia | |
| lommert: | Zondag, september 09, 2007 12:19 |
| leest een beetje van: ik moet verder zonder Liefde leven...ik geloof niet dat Liefde zichzelf verwijderd...ze is...en blijft...de mens verwijderd;) liefs willem |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, september 08, 2007 22:53 |
| geef nooit de moed op | |
| Br0kEn: | Zaterdag, september 08, 2007 21:46 |
| heel mooi geschreven groetjes |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 08, 2007 20:56 |
| ´wat voor dier zou je willen zijn marije´.. een walvis (daar niet van) mensen komen altijd aan met jaguar of leeuw of huisornament.. mja. ik hou ontzèttend van de woestijn (daar niet van.. als geen ander echt) (dorst! dat wel.. mèèènn.. geen doortrapte chinees die je daar rioolwater in een spa blauw fles aanbiedt.. ho maar!) toch kan ik je zweren gèèn kameel te zijn :) noch mijn ambitie.. ik ben de wind.. als de woestijnwind.. (dat vraag ik niet.. klopt) | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 08, 2007 20:39 |
| trouwens (niet dat het jou kan schelen) ik heb lange tijden dromen gehad daarna dat ik stond te wachten bij een oceaan.. op een oordeel ofzo.. iets wat onherroepelijk naarboven kwam (werd dan panisch wakker) diepzinnig ik.. die de oerdiepte vreest (de woestijn houdt me aards.. zoiets) en aangezien ik toch verdoemd ben tot mezelf.. | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 08, 2007 20:35 |
| vroeger pakte ik mn koffer dan en liet iedereen de tering krijgen.. nu heb ik zèlfs die mogelijkheid niet meer.. ik mis die schemeravonden daar (met wie dan ook) vreemd genoeg laat een woestijn mij LEVEN. heb ik me zelden zo speciaal gevoeld.. als daar.. | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, september 08, 2007 20:34 |
| woestijnen zijn als jungle voor mij.. vertrouwd.. maar dan zonder bomen :) ik word zo rustig van woestijnwind.. die maakt dingen in mn ziel los waar ikzelf het bestaan niet vanaf wist (dè fluistering) ik mis dat.. | |
