oergodin
oergodin jij schildert mijn psyche
in de wereld van mijn onderbewustzijn
laat mij zingen in de tijdklok van dromen
en dansen om mijn heupen in nazomer
jij straalt je licht over mij
in verrukking van ogen die zingen
jouw teugels geven mijn starre hoofd rust
laat mij zeilen als een pendule in eeuwigheid
waar mijn kosmisch bloed ook stroomt
overal pak ik jouw peilers van richting
zelfs mijn gewonde verstand
steeds in wedloop met het licht
in het ijdele spel van vleugelslagen
waarin mijn handen de liefde
lijden als filiaal van mijn ziel
ik schreeuw mijn lijf hees
naar alle zijden van mijn leven
© Klaes 10-09-07
Reacties op dit gedicht
| dichterbij: | Maandag, september 10, 2007 22:19 |
| op die ene fout na een mooi geschreven poetisch liefdesgedicht liefs |
|
| lommert: | Maandag, september 10, 2007 20:48 |
| mystiek zeker...zie oerkrachten aan het werk..nietig de mens erin;) stevige groet willem |
|
| no-more-less: | Maandag, september 10, 2007 20:43 |
| Kleas, ik had hem ook gelezen, maar ik vergeef je hoor sweets, no-more-less |
|
| elze: | Maandag, september 10, 2007 20:31 |
| pijnlijk dat schreeuwen Klaes, een strepsel hier lijk me niet overbodig..mooi gedicht laifs elze |
|
| Hilly N: | Maandag, september 10, 2007 20:03 |
| Die fout lees ik over heen, zo mooi Klaes. lieve groet, Hilly |
|
| Klaes: | Maandag, september 10, 2007 20:01 |
| ja stom lijden is leiden natuurlijk nou ja vergeef mij deze fout groets/klaes |
|
| Ludy: | Maandag, september 10, 2007 19:57 |
| Heel mooi en sterk gevoelig, maar Klaes, de liefde ''leiden'', denk ik dan toch. Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2007 | ||
| Thema's: | ||