Mijn dood
Angsten zijn er om mij heen
diep binnen in mijzelf
trilt het en is het koud.
Angsten ingefluisterd
door koude tochten
en gure winden.
Angsten om te sterven
de dood te zien staan
en aan je te voelen knagen.
Mijn toekomst voel ik niet
ik zie geen beelden van geluk
alleen het zwart is wat overheerst.
Angsten zijn er om mij heen
gevoelens van onmacht vullen mij
en verdriet om verlies van gezondheid.
Angsten vullen nu mijn leven
want mijn sterven is voelbaar nabij
vaarwel mijn dierbaren.
Mijn angsten ruil ik nu voor hoop
op een ontmoeting met mijn verleden
en mijn geliefde later weer te omarmen.
diep binnen in mijzelf
trilt het en is het koud.
Angsten ingefluisterd
door koude tochten
en gure winden.
Angsten om te sterven
de dood te zien staan
en aan je te voelen knagen.
Mijn toekomst voel ik niet
ik zie geen beelden van geluk
alleen het zwart is wat overheerst.
Angsten zijn er om mij heen
gevoelens van onmacht vullen mij
en verdriet om verlies van gezondheid.
Angsten vullen nu mijn leven
want mijn sterven is voelbaar nabij
vaarwel mijn dierbaren.
Mijn angsten ruil ik nu voor hoop
op een ontmoeting met mijn verleden
en mijn geliefde later weer te omarmen.
Reacties op dit gedicht
| kemi: | Dinsdag, september 11, 2007 10:51 |
| wow beladen gedicht maar waar laat de hoop nooit los.. sterkte, liefs kemi |
|
| no-more-less: | Dinsdag, september 11, 2007 08:37 |
| moooi, helemaal als je angsten kunt ombuigen naar hoop, de wens die je uitspreekt komt van heel dichtbij sweets, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Snah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2007 | ||
| Thema's: | ||