kristal verloren
het schaakspel staat onberoerd
al jaren in de zelfde strategie
het paard naast het bord
de koning doet fier borst vooruit
terwijl de koningin zachtjes weent
de tafel is met stof gedekt
het servies is vaal onder het grijs
eens was dit een teken van stand
maar de wijn glazen zijn te dof
door de tijd heen verwaarloost
en het huis is meer dan vergeten
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, september 11, 2007 23:20 |
| ''t sinistere schittert, apart. liefs, nino. ps.zijn verwaarloosd? |
|
| Artifex: | Dinsdag, september 11, 2007 13:20 |
| Mooie beelden breng je mij, wel vol droefheid. Liefs, Artifex. |
|
| Klaes: | Dinsdag, september 11, 2007 11:26 |
| een pion te ver.. leafs/klaes |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, september 11, 2007 10:58 |
| Hier spreekt droefheid het voelt zo verloren als een zwaar gemis...en ergens is een hunkering liefs Cobie Kuzzz Goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2007 | ||
| Thema's: | ||