Zachtjes beroofd.
Zachtjes tikt de klok in
het nachtelijk uur.
het nachtelijk uur.
Het dekbed is nu de
enige die me omarmd
en langzaam verwarmd.
en langzaam verwarmd.
Gedachten en gevoelens
verdwijnen langzaam uit
verdwijnen langzaam uit
mijn hoofd.
Het is de slaap die me
even van de dagelijkse
beslommeringen beroofd.
Reacties op dit gedicht
| Ric Geedneth: | Woensdag, september 12, 2007 19:12 |
| Leuk gedicht! Lekker, eens even niet zo moeilijk doen. Groetjes, Ric |
|
| honingbijtje: | Woensdag, september 12, 2007 02:12 |
| heerlijk dat je nog kunt slapen. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2007 | ||
| Thema's: | ||