Toeval
De dobbelsteen
rolt waar hij geworpen wordt
door eindeloze gangen
van ongestilde verlangens
nu eens hier
dan weer daar
nu eens een zes
dan weer een een
laat hij aan zijn bovenzijde verschijnen
bij toeval lijkt het
of wordt hij op afstand bediend
door mijn onderbewustzijn
als ik dat toch eens wist
echter ik bevroed dat
het nog niet weggelegd is
voor mij om eraan toe te zijn
de Rubicon
te overschrijden
rolt waar hij geworpen wordt
door eindeloze gangen
van ongestilde verlangens
nu eens hier
dan weer daar
nu eens een zes
dan weer een een
laat hij aan zijn bovenzijde verschijnen
bij toeval lijkt het
of wordt hij op afstand bediend
door mijn onderbewustzijn
als ik dat toch eens wist
echter ik bevroed dat
het nog niet weggelegd is
voor mij om eraan toe te zijn
de Rubicon
te overschrijden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Johan Raaf | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2007 | ||
| Thema's: | ||