Stilzwijgend
De zon kiert langs de horizon
brengt melancholiek in de avond
de geur van zwavel en mist
dicht het gat tussen dag en nacht
de geur van zwavel en mist
dicht het gat tussen dag en nacht
zerken als theaterbanken op een rij
hier liggen meer woorden begraven
als letters op koud steen
de aarde gewoeld door levenden
het ondergronse verafschuwd en veracht
hier liggen meer woorden begraven
als letters op koud steen
de aarde gewoeld door levenden
het ondergronse verafschuwd en veracht
hier zwijgt de stilte in alle talen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, september 13, 2007 09:23 |
| Ik weet niet of het ondergrondse per definitie afschuwelijk of verachtelijk moet zijn...wat ik ondergronds heb liggen heb ik met heel mijn wezen lief en kan het niet in die hoedanigheid zien. Zelfs in de wetenschap dat veel vergaat... ik zie het te persoonlijk ben ik bang, want ik vind je gedicht erg mooi. Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2007 | ||
| Thema's: | ||