Tweeduizend en een
Ik voel iets nats,
langs mijn wang
Ik veeg driftig weg
Alweer ben ik zo bang
Druppels,
Die opwellen uit mijn oog
Weer als ze komen,
Veeg ik ze driftig droog
Alle tranen,
Die vergoten worden
Gaan ze ergens heen?
Want ik huil er geen paar
Het zijn er tweeduizend en een
langs mijn wang
Ik veeg driftig weg
Alweer ben ik zo bang
Druppels,
Die opwellen uit mijn oog
Weer als ze komen,
Veeg ik ze driftig droog
Alle tranen,
Die vergoten worden
Gaan ze ergens heen?
Want ik huil er geen paar
Het zijn er tweeduizend en een
Reacties op dit gedicht
| nonalissa: | Zaterdag, september 15, 2007 11:32 |
| lekker toch even huilen je moet je tranen niet stoppen want mijn moeder deed dat ook en die kan nu niet huilen :) prachtig geschreven dat wel duizend en een hoe haal je het voor mekaar??? liefs larissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Milou | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2007 | ||
| Thema's: | ||