Ik wil niet nadenken over de toekomst,
Maar ik weet dat het moet soms.
Het liefste zou ik nergens over nadenken,
Niemand een haar krenken.
Gewoon lekker simpel leven,
Iedereen zijn zin geven.
Mijn neefje terug kunnen halen,
Wat ik daarvoor ook moet betalen.
Maar het mag allemaal niet,
En niemand die mijn pijn ziet.
Omdat ik dat niet wil,
Ik ben nu eenmaal liever stil.
Liever alleen verdrietig,
Met mijn emoties voorzichtig.
Niemand hoeft te weten wat ik voel,
Niemand hoeft te weten wat ik bedoel.
Als ik het zelf maar weet,
En de ergere pijn van anderen niet vergeet.
Misschien komt het dan ooit nog goed met mij,
En word ik ooit weer echt gelukkig en blij....