vooruit
vooruit
soms vallen puzzelstukjes in elkaar
zonder te verplaatsen
afscheid zonder eind
wordt verlangen in de toekomst
stilte in groei
waar verre aanwezigheid telt
als gemist moment
een stap terug volstaat niet;
de herinnering remt oude passen
opdat bewogenheid opnieuw schrijden leert
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, september 16, 2007 23:24 |
| in stilte de herkenning gelezen. liefs honingbijtje |
|
| ninodepino: | Zondag, september 16, 2007 20:23 |
| stoppen en vooruit, toch lijkt het mogelijk met hulp van de Liefde. liefs, nino. |
|
| kerima ellouise: | Zondag, september 16, 2007 13:18 |
| een knap schrijven dat tot herlezen dwingt...erg mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Zondag, september 16, 2007 07:13 |
| Voor mij heel herkenbaar gedicht. Aangrijpbaar stil in bewondering. Goed weekend, veel liefs Ducky |
|
| mobar: | Zondag, september 16, 2007 00:33 |
| Voelbaar en herkennen gelezen, indringend onder woorden gebracht, groetjes Mobar. |
|
| black_beauty: | Zondag, september 16, 2007 00:33 |
| aslof opeens strelende troostende woorden bestaan! heel mooi dit.. |
|
| rovago: | Zondag, september 16, 2007 00:31 |
| Aangrijpend. Liefs. Roger. |
|
| ela: | Zondag, september 16, 2007 00:29 |
| Ik geef een fortuin voor een puzzel die zichzelf oplost. maar mooi geschreven. ela |
|
| lonely 1: | Zondag, september 16, 2007 00:29 |
| stilletjes gelezen, liefs, lonely 1 |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 16, 2007 00:28 |
| ben er stil van heel moedig en zeer goed verwoord | |
| Windwhisper: | Zondag, september 16, 2007 00:23 |
| stil hgelezen, voel de weemoed liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fortuna |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2007 | ||
| Thema's: | ||