al dat geschreeuw
pijn,
tranen en verdriet
geschreeuw, gekat
ik kan er niet meer tegen
hou op!
alsjeblieft.
heb je enig idee
hoeveel pijn je me doet?
zelfs ik
de rust zelf
kon er effe niet meer tegen
al dat geschreeuw
en om wat?
de verloren tas?
je zou toch zeggen dat
ik er na al die tijd
toch wel aan gewend was
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Zondag, september 16, 2007 18:21 |
| of erom lachen of eens enorm terug schreeuwen !! | |
| ato: | Zondag, september 16, 2007 16:52 |
| Sterkte! liefs, Jakub |
|
| red one: | Zondag, september 16, 2007 16:34 |
| ow zo herkenbaar! :) hier is het al niet veel anders vaak ik lach er alleen heel hard om helpt beter als je er druk om maken joh! liefs |
|
| Melski: | Zondag, september 16, 2007 15:59 |
| Zo herkenbaar dixxie. Sla jezelf er door heen, en wees niet bang om er iets van te zeggen! gr.Melski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dixxie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2007 | ||
| Thema's: | ||