voorgoed voorbij
alles is gezegd
het is voorbij
niets hoeft nog
hij glijdt weg
als water door mijn
veschroeide handen
alles is verloren
teveel gebeurd
te weinig nagedacht
de weg verkeerd ingeschat
stotend op een ravijn
alles is verdreven
gevoelens van me afgeworpen
liggend als brokstukken
in mijn kloof van verdriet
ze vertellen alles
mijn leven op hun scherpe
kanten gebrandmerkt
ze onthullen hetgeen
ik verberg
alles is alles
en ik ben niets
hij is verdwenen
ik lig tussen mijn brokstukken
als een tentoonstelling
een teken van mijn enige liefde
het is voorbij
niets hoeft nog
hij glijdt weg
als water door mijn
veschroeide handen
alles is verloren
teveel gebeurd
te weinig nagedacht
de weg verkeerd ingeschat
stotend op een ravijn
alles is verdreven
gevoelens van me afgeworpen
liggend als brokstukken
in mijn kloof van verdriet
ze vertellen alles
mijn leven op hun scherpe
kanten gebrandmerkt
ze onthullen hetgeen
ik verberg
alles is alles
en ik ben niets
hij is verdwenen
ik lig tussen mijn brokstukken
als een tentoonstelling
een teken van mijn enige liefde
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Staraflur | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||