Jules
die jongen daar
in zen zwarte pull
liegt ook dat hij zwart ziet
verkoopt enkel flauwe kul
is nog één stap verwijderd
van een verslaving aan het witte spul
staat dan iets te verkopen als antiek
maar het is geen antiek, het is een prul
ik ga naar hem toe
en ik zeg, luister knul
ik heb een jobke voor je
hij antwoordt, wa als k ni wul
ik zeg luister kerel
begin terug van nul
een schone lei, neem het jobke aan
nu ben ik hier eens gul
ok dan, zegt hij en ik vraag zijn naam
waarop hij zegt, ik heet Jules
ok, ik gaf hem dan het jobke
en weg was de snul
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tim R. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2007 | ||
| Thema's: | ||