Grensgeval
Ik dacht dat jij 'm was,
‘Mijn prins op het witte paard’
Jij ging me redden
Samen richting geluk
Maar mijn droom werd verbrijzeld
Bestempeld als grensgeval kan ik enkel alleen verder
Ik hou teveel van je om je mee te sleuren
Ook al zou je dat misschien willen
Dus hier neem ik afscheid van
Het leven waar ik op hoopte
‘Huisje tuintje boompje’
Het zal nooit méér zijn dan een ongrijpbare illusie
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: greet1002 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2007 | ||
| Thema's: | ||