Koning van de zwarte nacht
langzaam sluipt hij
binnen in het hart
de koning van
de zwarte nacht
laat zaden kiemen
van zwarte bomen
eens gezaaid
bomen met takken
maar zonder bladeren
kal en kil
de echo van de gil
door stilte overmeestert
het wordt stil
de schaduw van
de schemering
maakt grijs zwart
maar dan als
een nieuwe dag
het zwart zal breken
wordt het langzaam licht
en zal je beseffen
dat de zon nooit zal herrijzen
op de plaats waar hij onderging
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| viv: | Dinsdag, september 18, 2007 22:38 |
| Nice one. | |
| red one: | Dinsdag, september 18, 2007 10:23 |
| supermooi christa! liefs redje |
|
| lexx: | Dinsdag, september 18, 2007 08:09 |
| oog in oog met het koninkrijk der waanzin :) Hoi vrouw! Hoi wereld! Hoi gedrochten! x | |
| Hilly N: | Dinsdag, september 18, 2007 08:06 |
| Mooi Christina. Lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, september 18, 2007 00:55 |
| slaap lekker | |
| honingbijtje: | Dinsdag, september 18, 2007 00:33 |
| ooh, wat mooi :) het zonnetje voor vandaag dankbaar ontvangen. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2007 | ||
| Thema's: | ||