De nacht verlorenVer weg, dichter samen wiegend. Eenweg niet gekend... Een gedachte, hetbegin, geen vaste bodem. - Maar zeis er - Altijd... Een stilte, het ruisenvan de wind. Een leegte.. -Alleen-Alles steeds verder weg, nooit meer.
| kerima ellouise: | Vrijdag, september 21, 2007 15:18 |
| en toch ...bovenop die leegte groeit en groeit een nieuwe, sterkere wereld... nooit meer...komt niet meer...iets nieuws...wel... erg erg mooi geschreven ! liefs kerima ellouise |
|
| lexx: | Woensdag, september 19, 2007 17:25 |
| Samen wiegend - zo moet het zijn :) Fijn werkje! x | |
| David Matser: | Woensdag, september 19, 2007 17:20 |
| Wauw, prachtig dit! in stilte gelezen. liefs, David |
|
| red one: | Woensdag, september 19, 2007 16:12 |
| ik heb er ook weinig van gemerkt hoor, :) oh missch ben ik wat wijzer geworden (zou kunnen :p ) |
|
| red one: | Woensdag, september 19, 2007 15:57 |
| hoe voelt dat nou 22 te zijn ? :P:P | |
| red one: | Woensdag, september 19, 2007 15:56 |
| prachtig dit Roosje... liefs redje |
|
| lonely 1: | Woensdag, september 19, 2007 15:53 |
| eenzaam droef, maar ook heel erg mooi, liefs, lonely 1 |
|
| maanwolf: | Woensdag, september 19, 2007 15:44 |
| mooi geschreven heel mooi liefs *~-maanwolf-~* |
|
| honingbijtje: | Woensdag, september 19, 2007 15:40 |
| schitterend. liefs honingbijtje |
|
| Auteur: Roo$je | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2007 | ||
| Thema's: | ||