JE OGEN DIEPTEN VERGEZICHTEN
je ogen diepten vergezichten
ik zag je lopen
in de duinen,
wandelen op strand
je ogen diepten
vergezichten,
je vingers lagen
in mijn hand.
schelpen zonden
langs de vloedlijn
golven zongen
een verlopen lied.
je hoefde me
niets meer te zeggen,
je keek intens verliefd
we zijn naar
huis gelopen,
vlinders wolkten
met ons mee
we hebben van
elkaar genoten,
verkoeling kwam
alleen van zee
wil melker
23/02/2002
Reacties op dit gedicht
| iOnyS: | Zondag, maart 03, 2002 20:03 |
| je bent een echte kunstenaar met woorden, wil. je gedichten zijn prachtig, sprekend& sfeerscheppend. pRoficiat :) | |
| annelore : | Zondag, februari 24, 2002 09:48 |
| ik vind het een prachtig gedicht |
|
| ilona krijgsman: | Zaterdag, februari 23, 2002 23:46 |
| prachtig ...mooi.....heerlijkom te lezen....liefs Ilona | |
| Margaritha: | Zaterdag, februari 23, 2002 12:22 |
| wow...prachtig gedicht...ik ben gek op zee, strand en duinen en ga ik zeer binnenkort ook weer ff vertoeven......heerlijk!!!! | |
| lejaeghere rudi: | Zaterdag, februari 23, 2002 11:47 |
| Heel mooie inversies, Wil. Als men in deze wintertijd verkoeling krijgt van zee, dan moet men het heel warm hebben gehad van andere dingen, niet. Echt-genoten. Groetjes, Rudi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||