het betere leven
dat kleine pilletje
die smalle lijn
die lange joint
rustig aan, slik ik toch maar weer dat pilletje
ik voel stiekem een heel klein rilletje
voorzichtig snuif ik weer die lijn
hij verzacht toch telkens weer de pijn
langzaam draai ik die joint en steek hem aan
Ik laat me eventjes gaan
het gevoel dat, dat kleine beetje chemisch mijn leven wonderbaarlijk maakt,
is het moment dat mijn gedachten heel even staakt
ik lach ik zing, ik zwier ik praat
het geluk dat me niet met rust laat
ik knuffel en kus
we zijn een grote familie en jij bent mijn zus
toch maar stoppen met die drugs, het veranderd te veel
maar van drugs ga je ijlen.
Reacties op dit gedicht
| nonalissa: | Donderdag, september 20, 2007 20:20 |
| drugs kan lekker zijn heb het nog nooit geprobeerd ben het ook niet van plan maar eh slim van je dat je wilt stoppen liefs larissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ja nou en | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2007 | ||
| Thema's: | ||