Uruzgan - 20 september
weer een boom minder
in de rij gegroeid
volgens mensleven te meten
een mens minder
met zijn warmte
ofschoon hij lichtjes bevroor
- van angst (als ik ‘t mij goed herinner)
elf graven meer
waar nog het eerste mij
op het gemoed en aan mijn voeten
groot, grauw en vredig lag
onder zoveel verloren jaren
niet de mensen
niet de plaats
en ook niets meer wat leeft
en ’t toch nog altijd doet.
sunset 21-09-2007
Reacties op dit gedicht
| elze: | Zondag, september 23, 2007 10:27 |
| ja Ingo....ik denk dat onze gedachten hierin samengaan sterk verwoord dierbare vriend laifs elze |
|
| lommert: | Vrijdag, september 21, 2007 22:01 |
| veldslagen van de Romeinen net gelezen...16.000 doden heel gewoon...goed dat je aandacht er aan besteed maar verdomme het went... stevige groet willem |
|
| lonely 1: | Vrijdag, september 21, 2007 21:22 |
| word er stil van, liefs en knuffel, hilde |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, september 21, 2007 20:22 |
| verdrietig genoeg Sunste liefs en een fijne avond Cobie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, september 21, 2007 19:34 |
| Indrukwekkend en respectvol lieve vriend... Warme omarming en een dikke kus... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2007 | ||
| Thema's: | ||