Soms voel ik me zo hemels,
als ik slenter door een lege straat,
wanneer de vogels zingen in hun nesten,
de wereld plots weer open gaat.
Het leven is een sprookje,
als ik zwijmelend naar een foto staar,
stiekem te laat thuiskom,
mijn overwinningen bewaar.
Ik ben zo hemels gelukkig,
als ik deelneem aan die wedstrijd,
opkom voor mijn idealen,
mezelf van die angst bevrijd.
De gelukkigste mens op aarde,
ben ik als ik ijs eet onder de zon,
neurie op de hit van dit moment,
opeens dingen kan die ik niet kon.
Ik leef in de hemel,
als ik durf te voelen wat ik voel,
dat kan openbaren aan de rest,
aan hen kan laten zien wat ik bedoel.
Een echt hemels leven,
is iets wat niemand kent,
maar mijn wereld is een hemel,
als jij er een deel van bent.
*Cas, i love you, dat je dat maar weet*