Als een wit geheim
de verte ligt
als een wit geheim
voorbij wankele bruggen
over de dieptes
van het ravijn
achter het doornbos
via het slingerpad
bestrooid met
steen en puin
dat wat leid naar
het geurige pad
van slingerrozen
bloeiende jasmijn
en geurende kamperfoelie
waar de grond
is bedekt met een laagje
zijde zacht gras
daar ligt in de verte
een grote witte berg
waar dagen, dagen zijn
en nachten, nachten
waar de schemer
de avond begroet
met een rode gloed
waar het leven, leven is
met vallen en opstaan
waar je puin blijft ruimen
om de schoonheid
van de berg te bewaren
die daar diep in jou hart
zit verscholen
jouw wit geheim
jouw witte berg van geluk
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, september 22, 2007 17:29 |
| Schitterende beeldspraak die ik graag gelezen heb. Liefs, sunset |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 22, 2007 01:48 |
| met plezier gelezen heel mooi slaap ook lekker janny |
|
| ela: | Zaterdag, september 22, 2007 00:47 |
| Waar geen geheimen zijn is gen leven. mooi geschreven. ela |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, september 22, 2007 00:19 |
| Slaap lekker christina | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2007 | ||
| Thema's: | ||