Waarom ben ik dan zo vervelend,
en waarom zou ik gemeen zijn?
En waarom zou ik dan niks kunnen,
en doe ik jullie expres pijn?
Wat heb ik gedaan om dit te verdienen,
wat heb ik gezegt om dit te krijgen.
Waarom wil niemand horen wat ik te zeggen heb,
en kan ik daarom maar beter zwijgen?
Waarom wordt er mij zo'n zwaar gevoel aangepraat,
en denkt iedereen dat ik alles zomaar vergeet?
Ik doe mijn best maar gewaardeerd wordt ik niet,
en dat terwijl ik het zelf ook allemaal niet meer weet.
Waarom moest dit gebeuren,
waarom is het zo gegaan?
Ik weet de feiten maar ik kan het niet meer geloven,
want jullie praten mij zo'n schuldgevoel aan.
Ik kan nergens meer heen, want hij wil me niet meer,
en jullie zitten al helemaal niet meer op me te wachten.
Ik zit hier alleen en vast in mijn eigen net,
schreeuwend en snikkend doorkom ik de laatste nachten.
Bevroren vanbinnen door alles wat er om me heen gebeurd,
wachtend op het laatste en doeltreffende besluit.
Zou er nog iemand zijn die mij wil helpen,
of kom ik hier nooit meer uit?
22/09/'07