tweezaam
je kijkt me aan ,je lijkt wat te willen zeggen
maar je weet je gevoel niet uit te leggen
ik vraag niks mijn vermoeidheid speelt me parten
nu we beide zwijgen lijkt er geen gesprek te starten
je houd je groot ,net of het zo hoort
maar je verdriet heeft ons geluk verstoort
als je toch praat is het over dagelijkse dingen
terwijl je verdoofd lijkt door nare herinneringen
ik huil met je mee zonder tranen op mijn wangen
die schut ik van me af door ze op papier te vangen
zolang het leed niet is te delen voelen we allebei de pijn
en is het of samen eenzaam zijn
maar je weet je gevoel niet uit te leggen
ik vraag niks mijn vermoeidheid speelt me parten
nu we beide zwijgen lijkt er geen gesprek te starten
je houd je groot ,net of het zo hoort
maar je verdriet heeft ons geluk verstoort
als je toch praat is het over dagelijkse dingen
terwijl je verdoofd lijkt door nare herinneringen
ik huil met je mee zonder tranen op mijn wangen
die schut ik van me af door ze op papier te vangen
zolang het leed niet is te delen voelen we allebei de pijn
en is het of samen eenzaam zijn
Reacties op dit gedicht
| black_beauty: | Zaterdag, september 22, 2007 23:39 |
| mooi verwoord maar tegelijk.... je snapt me wel | |
| sensi: | Zaterdag, september 22, 2007 22:53 |
| beiden zwijgen stilte verdriet verstoort verdoofd huil ik met je mee ongedeeld eenzaam Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2007 | ||
| Thema's: | ||