toekomst
Toekomst,
.
Gebonden aan je verleden, maar je worstelen losrukken van je bestaan.
Nooit erbij toegeven, geen moment verloren willen laten gaan.
Alles echt alles willen geven, en soms zelfs een beetje meer.
Gedreven door de bezetenheid, ik wil het graag maar kan gewoon niet meer.
Proberen achter je te laten, wanhopig afvragend waarom en hoe.
Als een drenkeling vastklampend aan een stuk drijfhout schreeuwend om hulp.
Dan alsnog verdrinken je werd gewoon te moe.
Anders
.
Gebonden aan je verleden, maar je worstelen losrukken van je bestaan.
Nooit erbij toegeven, geen moment verloren willen laten gaan.
Alles echt alles willen geven, en soms zelfs een beetje meer.
Gedreven door de bezetenheid, ik wil het graag maar kan gewoon niet meer.
Proberen achter je te laten, wanhopig afvragend waarom en hoe.
Als een drenkeling vastklampend aan een stuk drijfhout schreeuwend om hulp.
Dan alsnog verdrinken je werd gewoon te moe.
Anders
Reacties op dit gedicht
| red one: | Woensdag, september 26, 2007 17:18 |
| mooi! ik vind hier een heleboel herkenning in. je hoofd met alle macht boven water willen houden maar op een gegeven moment houd de kracht op. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anders |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||