weende ik eeuwig
dat er een beperkt aantal
elementen zijn
en een beperkt aantal combinaties
dat derhalve alles
weer terug komt
in steeds dezelfde vorm
dat ik na mijn dood
ontwaak en weer naar dezelfde school moet gaan
weer op diezelfde dag
vandaag dus
ditzelfde gedicht schrijf
ik heb geen tranen meer
om dit bijeen te wenen
al weende ik
eeuwig
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Maandag, september 24, 2007 16:49 |
| De cirkel van het leven, voor eeuwig en een beejte. liefs honingbijtje |
|
| Artifex: | Maandag, september 24, 2007 13:27 |
| De ironie druipt eraf. Een wonderlijk schrijven. Liefs, Artifex. |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, september 24, 2007 13:09 |
| Nog net niet staat er eeuwig en een dag ;) | |
| perseph0ne: | Maandag, september 24, 2007 12:29 |
| prachtig geschreven conan !! in stilte gelezen !! liefs ;) |
|
| appelboom: | Maandag, september 24, 2007 12:11 |
| Wonderlijk mooi... in stilte gelezen... Met mijn liefs, een fijne dag, Vicky |
|
| ninodepino: | Maandag, september 24, 2007 12:07 |
| prachtig ontwaken! heel mooi geschreven naar een eindigheid in een eeuwig woord, groetjes, nino. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||