Mama
Mijn moeder
Wat mijn moeder tegen me zei,
Ik trok me er niets van aan,
Altijd als ik in de put viel,
Even later ging ik er weer tegen aan.
Toch was mijn moeder er altijd voor mij,
Bij alles wat er gebeurde,
We stonden zij aan zij.
En nu weet ik ,
Waarom me moeder me soms geen toestemming gaf,
Ze probeerde me te beschermen ,
En ik deed laf.
Nu weet ik ,
Dat ik wat meer respect moet tonen,
Want zij heeft mij opgevoed,
Sinds ik was geboren.
Wat mijn moeder tegen me zei,
Ik trok me er niets van aan,
Altijd als ik in de put viel,
Even later ging ik er weer tegen aan.
Toch was mijn moeder er altijd voor mij,
Bij alles wat er gebeurde,
We stonden zij aan zij.
En nu weet ik ,
Waarom me moeder me soms geen toestemming gaf,
Ze probeerde me te beschermen ,
En ik deed laf.
Nu weet ik ,
Dat ik wat meer respect moet tonen,
Want zij heeft mij opgevoed,
Sinds ik was geboren.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, september 24, 2007 19:24 |
| Moeders leven altijd recht ven uit hun hart, ook als het wel eens niet zo lijkt te zijn... Lief en dankbaar geschreven. Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aydan | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||