Onbevredigend
Onbevredigend
Hebben mijn woorden kunst in zich
als ik oh tere vrouw
jouw hart uitruk en ’t kloppend
weef in schilderijenschijn
Waar luister jij mijn lustobject
als nooit een klank meer klinkt
als zoete stem of rustmoment
verdwenen tederheid
die huilend langs de wegen gulpt
en om het huis heen kringelt
slechts weg wil, weg waar ’t beter is
naar buurman’s gras
dat groene
ga maar
zoenen.
24-9-07
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, september 24, 2007 21:01 |
| In prachtige droefheid van woorden geschreven. Ik wens je veel sterkte en liefs. mijn liefs,Ducky |
|
| lonely 1: | Maandag, september 24, 2007 20:55 |
| vol droefheid, maar heel mooi geschreven, liefs, lonely 1 |
|
| Klaes: | Maandag, september 24, 2007 20:30 |
| in droef prachtig verwoord groet/klaes |
|
| honingbijtje: | Maandag, september 24, 2007 19:53 |
| ninodepino: | Maandag, september 24, 2007 19:49 |
| jalouzie is een klaarblijkelijk een inspirerende emotie, potver...dat groene ga maar zoenen.:P Prachtig! Groetjes, nino. |
|
| shivana: | Maandag, september 24, 2007 19:26 |
| Dit gedicht raakt me in het diepst van mijn hart.. | |
| anneke van dijk-ploeg: | Maandag, september 24, 2007 19:18 |
| het lijkt wel of je het opgeeft?..? liefs, namaste, anneke |
|
| switi lobi: | Maandag, september 24, 2007 19:14 |
| Jouw woorden hebben kunst in zich jouw klank bevat veel liefde het doet me pijn dat in dit dicht nu zoveel ligt dat griefde ik wens je toe het groenste gras waar bloemen rijk''lijk bloeien en waar je, of ''t nooit anders was, weer met jouw lief mag stoeien! Dikke kus... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: L.Bert |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2007 | ||
| Thema's: | ||