hoeft niet meer
soms gebeurt het
dat je moe van de vele avonturen
thuiskomt
en vriendelijk zegt
-ik blijf nu hier
voor mij hoeft het allemaal
niet meer
dat eeuwig onbevredigd rondhangen
in de kroegen-
de stilte is dan te scheppen
en je voelt hoe twee ogen
langzaam maar zeker
je rug openboren
tot je leeggebloed
op de grond
ligt
en krijtwit
om genade
smeekt
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, september 25, 2007 12:35 |
| ik drink alleen in het weekend soms wat en als ik niet autorijden moet, gewoon voor de gezelligheid, een cafe al jaren niet meer aan de binnenkant gezien....liefs remie | |
| tweety-ysje: | Dinsdag, september 25, 2007 12:07 |
| mooi gebracht xxx | |
| yellow: | Dinsdag, september 25, 2007 11:39 |
| Dit vind ik echt wel sterk geschreven. Al is volgens mij het café de juiste oplossing niet. Maar echt wel goed. zeker die 3 laatste strofen. groetjes, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2007 | ||
| Thema's: | ||