Doolhof van gedachten
Ik ren door mijn eigen verborgen gang
Mistig, zichtbaar,en vooral lang
Een stoffig sleutelgat, een groot geheim
Waar al mijn gevoelens horen te zijn
Maar ondanks ik hier alles ken
Regelmatig verdwaalt ben
Mijn doolhof van gedachten
Waar ik zit te wachten
Tot iemand me komt bevrijden
Uit mijn denkbeeldige lijden
Mistig, zichtbaar,en vooral lang
Een stoffig sleutelgat, een groot geheim
Waar al mijn gevoelens horen te zijn
Maar ondanks ik hier alles ken
Regelmatig verdwaalt ben
Mijn doolhof van gedachten
Waar ik zit te wachten
Tot iemand me komt bevrijden
Uit mijn denkbeeldige lijden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Welsper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2007 | ||
| Thema's: | ||