Maskers

Gedragen maskers,
Allemaal oud en versleten

Steeds weer nieuwe emoties bij verzinnen
voor een nieuw en niet zichtbaar leven

Ik kan mezelf niet zijn
durf mezelf niet te laten zien
Niet wie ik echt ben

Het is raar,
maar ik ben bang voor mezelf
en voor mijn hart

Dan draag ik liever een masker
een masker waarbij niemand ziet hoe ik me voel

Er zijn weinig mensen die begrijpen wat ik bedoel
of willen mensen me niet begrijpen wat ik bedoel
misschien boeit het ze niet wat ik voel

ik ga opzoek naar mezelf
op een plek van kou
Misschien ligt mijn hart daar
en dat ik dan misschien weer van mezelf hou!

Geschreven door

Butterfly18

Reacties op dit gedicht

Butterfly18 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Elinee:	Woensdag, september 26, 2007 17:46
Ik wil je graag begrijpen. Je kan je verhaal altijd kwijt! Zet dat masker af! Laat je echte ik maar zien! En van jezelf houden, is soms ook heel moeilijk. Maar pas wanneer je van jezelf houd, houden anderen mensen ook écht van je! sterkte! Mooi gedicht! Liefs, E

Over dit gedicht

Auteur: Butterfly18
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 26 september 2007
Thema's: [Troost]