In de hoop dat het zwarte konijn de veldrit richting melkweg zou winnen kocht ik gisteren een pen. Eén van waterman waaraan duidelijk te merken was (de geribbele achterzijde) dat de spanningen in de oorlogsgebieden op Hawaii te snijden zijn. Om mijn steentje bij te dragen kuiste ik in 17 minuten eigenhandig de geïnoveerde wcbril die in onze badkamer geïnstalleerd werd door vakmensen van de NMBS.
Ik betrapte mezelf erop dat ik driehoeken en ronden glaasjes in de wolken tekende. een sterk militaristische voorbijganger wees mij op mijn fouten bij het geven van een vernieuwend boek over de Arabische spelling. Toen zij de nogal artistieke agenda opende krioelde het er van het ongedierte - zij had hem al lang niet meer geopend ziet u. Hij nam het mij niet kwalijk want de productiemanager had mij gisteren immers officieel werkonbekwaam gesteld. Toen mijn buurman de brug die de kerktoren met de bib verbind bewandele, merkte hij dat de stabiliteit van deze Oosterse vorm van infrastructuur nog niet helemaal op punt staat. Hij is goed in het analyseren van woorden en geschriften die in verschillende lessen geschiedenis wel eens worden neergeschreven.
Begrijpt u wel goed dat de jeugd van tegenwoordig, met zijn gele TV's, mierenzaktelefoons en luxegewoontes aan hun luiheid ten onder zal gaan? Zij, de nieuwe generatie voelt zich momenteel te moe om de wereld te redden. Zij hebben, slaap nodig. Sluit hun ogen. dan zien ze het niet. Het bed gemaakt uit eikenhout en oranje uitslaande metalen wordt beslapen door duizenden blinden, verlamde en achterlijke pauwen die zich niet bewust zijn van hun onmacht.
De ondergang is nabij.