Mijn lieve bruggers.
Met hun net nog hoge stemmetjes
schreeuwen ze enthousiast mijn naam.
'Wat moeten we doen, waar ga je heen?'
vragen ze, stuk voor stuk.
Ik leg het ze rustig uit en
glimlach bij het voelen van
twee kinderarmpjes, die zich
vastklampen om mijn arm.
Van de grootste weer terug
naar de allerkleinste.
Aan het begin van hun puberteit,
aan het begin van hun toekomst,
hier op de middelbare..
Reacties op dit gedicht
| Knuffelbeertjuh: | Donderdag, september 27, 2007 16:26 |
| lief toch (A) Liefs Knuffelbeertjuh |
|
| Love Me Tender: | Woensdag, september 26, 2007 23:08 |
| wat mooi he, die kinderliefde:) Wat een mooie liefde is dat toch!(smile) Volgens mij geeft het jou een helehoop. Misschien verteld het je iets over jouw verleden. Raar om zoveel liefde te mogen ontvangen? Nee hoor, liefde maak je zelf. Met een glimlach geleven in een positiefe zin...je ontwikkeld je:) Lieve groet van diegeen die niet vergeet jouw gedichten te lezen. Lies: mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2007 | ||
| Thema's: | ||