Kom (niet) terug
Ik wil je armen niet rond me,
je deed me zoveel pijn.
Toch verlangend naar jouw aanraking,
waarom moet het nu zo zijn?
Ik wil je stem niet meer horen,
je brak me in stukken.
Toch verlangend naar jouw opmerkingen,
dit gaat mislukken.
Ik wil je niet meer aankijken,
je liet me helemaal alleen.
Toch verlangend naar een blik van jou,
Och, kijk om me heen.
Ik wil geen vrienden meer zijn,
je behandelde me als vuil.
Ik mis je zoveel,
alsof mijn gemis reikt als een eindeloze kuil.
Waarom was dit nodig?
tranen rollen over mijn gezicht.
Je weet dat ik niet zonder je kan,
ik ga dood onder al dit gewicht.
je deed me zoveel pijn.
Toch verlangend naar jouw aanraking,
waarom moet het nu zo zijn?
Ik wil je stem niet meer horen,
je brak me in stukken.
Toch verlangend naar jouw opmerkingen,
dit gaat mislukken.
Ik wil je niet meer aankijken,
je liet me helemaal alleen.
Toch verlangend naar een blik van jou,
Och, kijk om me heen.
Ik wil geen vrienden meer zijn,
je behandelde me als vuil.
Ik mis je zoveel,
alsof mijn gemis reikt als een eindeloze kuil.
Waarom was dit nodig?
tranen rollen over mijn gezicht.
Je weet dat ik niet zonder je kan,
ik ga dood onder al dit gewicht.
Reacties op dit gedicht
| anne(18): | Vrijdag, september 28, 2007 14:57 |
| Mooi geschreven en erg herkenbaar.. Natuurlijk verlang je naar die vriendschap die er was, maar onthou wat diegene je heeft aangedaan, je verdient beter dan dat Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ViolaCure | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2007 | ||
| Thema's: | ||