Vermoorde woorden
Heb zinnen vermoord
ze ingenomen als kapotte glazen
waarin we vroeger lazen
hoe lief je ons had
waarin we vroeger lazen
hoe lief je ons had
Dans nog steeds op het koord
waarmee ik mijn graf had gegraven
enkel de dood heeft me hier gelaten
als een vlinder in een plas
enkel de dood heeft me hier gelaten
als een vlinder in een plas
Zwijg zoals het hoort
over de vervlogen jaren
dat we gelukkig waren want ik verlies
mezelf in hoe mooi het was
dat we gelukkig waren want ik verlies
mezelf in hoe mooi het was
Reacties op dit gedicht
| dreamer: | Woensdag, oktober 03, 2007 16:01 |
| vlinders dus | |
| dreamer: | Woensdag, oktober 03, 2007 16:01 |
| alleen vinders kunnen sterven | |
| dreamer: | Woensdag, oktober 03, 2007 16:01 |
| lexx: | Donderdag, september 27, 2007 11:00 |
| :D | |
| honingbijtje: | Donderdag, september 27, 2007 08:14 |
| bruisend typje dat haar temperament onder de duim houdt. liefs honingbijtje |
|
| appelboom: | Donderdag, september 27, 2007 07:34 |
| Heftig mooi verwoord... Met mijn liefs, een fijne dag, Vicky |
|
| red one: | Donderdag, september 27, 2007 07:25 |
| Heel sterk geschreven dit. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2007 | ||
| Thema's: | ||