Alleen eenzaam met niemand om mij heen
Schuiven de dagen als wolken voorbij
Mijn zon is weg de regen valt ik ween
Een licht briesje schuift de jaren ter zij
Het is alsof jij nu in een droom verdween
Met eb en vloed in traan en zweet getij
Dieper zakkend in die zee als een steen
Mijn zandbankgestrande ver van mij
Zo drijf ik almaar verder als wat veen
Niet eens een boom goed voor de zagerij
Wijl diepzeevis tegenaan jouw borstbeen
Duizenden hartjes toveren op een rij
Die ik als luchtbellen lust als geen één
De nodige zuurstof eens water vrij
Brengt onze laatste adem nog bijeen
Tot een golf mij rustig kust op mijn zij