Enkel in de nacht
Terwijl de zon de aarde
Tot leven roept,
Sterft er een beetje in mij.
Enkel in de nacht,
Als de sterren vonkelen,
Voel ik jou iets dichterbij.
Want als de sterren stralen
Wil ik zo graag geloven
Dat jij daar één van zal zijn.
Misschien leef ik in een leugen,
Maar zonder zal ik sterven
Want de waarheid doet teveel pijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2007 | ||
| Thema's: | ||