Levendig Verlangen
Het zal eens niet
ik die weet wat hij wil
verlangens nemen af
langzaam verdwijnt hun deel
Het is eng merk ik
wil ik 'r wel kwijt
wanneer het klaar is
hoe groot is dan mijn spijt?
Wat de toekomst brengt
heb ik niet in handen
koud door eenzaamheid
loop half te klappertanden
Mijn eerste echte dag waarin
ik met spijt terugkijk op hoe het ging
ik weet dat het zo heeft moeten gaan
maar nu blijft mijn verlangen even bestaan
Het was niet mijn keus
ook niet echt dat van haar
zelfs bij het afscheid
leek het ´ons´ weer waar
Het verlangen zal ik weggooien
niet bij haar aan komen om te zeuren
ik ben nu niet nodig ik voel het ook sterk
laat de tijd maar doen wat die kan - zijn werk
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Pure Love |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2007 | ||
| Thema's: | ||