zwerftocht
Een eindeloze gang
ik ken hem al jaren
Hij is zwart
en blijft maar doorgaan
In de eindeloze verte
brandt een klein lichtje
Het lichtje is nog te ver
mijn moed is op
Ik ben moe
en
kan niet meer
stappen
ik ken hem al jaren
Hij is zwart
en blijft maar doorgaan
In de eindeloze verte
brandt een klein lichtje
Het lichtje is nog te ver
mijn moed is op
Ik ben moe
en
kan niet meer
stappen
Reacties op dit gedicht
| Els N.: | Dinsdag, februari 26, 2002 17:31 |
| ik heb het al dikwijls gezegt en blijf het herhalen je bent te sterk op optegeven laat zien wat je bent en wat je wilt en dat licht word groter en groter denk daar aan en nergens anders!!!! | |
| Hans Winter: | Zondag, februari 24, 2002 13:14 |
| Zo hier en daar kom je op je zwerftocht wel wat lotgenoten tegen, of mee, groetje, Hans |
|
| Evi: | Zondag, februari 24, 2002 10:34 |
| Het einde van de gang naderd, Het licht voelt fijn, ook voor jou, licht een toekomst zonder pijn Sterkte en heel veel liefs, Als je iemand nodig hebt kan je altijd mailen, Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||