rotdag
sorry dit wordt weer een zeurgedicht van mij
vandaag is wel zo'n rotdag
trein was overvol
had een goed gesprek
over wat ik geloof
en wat dat inhoud
alleen toen ging
ineens iedereen zich
er mee bemoeien
en dat is niet erg
maar sommige waren
niet respectvol
en dat is jammer
en ik wist gewoon niet
hoe ik moest reageren
wat ik moest zeggen
en daarnet kreeg ik een mail
een enorme klap in me gezicht
weet niet wat ik er mee moet
ik wil onze vriendschap niet kwijt
maar ik weet ook niet wat ik wel wil
in een hoekje wegkruipen
maar dat helpt niet
en huilen achter de comp
doet dat ook al niet
ach ik weet het allemaal niet.
vandaag is wel zo'n rotdag
trein was overvol
had een goed gesprek
over wat ik geloof
en wat dat inhoud
alleen toen ging
ineens iedereen zich
er mee bemoeien
en dat is niet erg
maar sommige waren
niet respectvol
en dat is jammer
en ik wist gewoon niet
hoe ik moest reageren
wat ik moest zeggen
en daarnet kreeg ik een mail
een enorme klap in me gezicht
weet niet wat ik er mee moet
ik wil onze vriendschap niet kwijt
maar ik weet ook niet wat ik wel wil
in een hoekje wegkruipen
maar dat helpt niet
en huilen achter de comp
doet dat ook al niet
ach ik weet het allemaal niet.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, september 28, 2007 21:55 |
| maar maakte je een oprechte indruk, dan kan toch later jouw verschijning achteraf een ander licht werpen op hetgeen er eens aan de hand was. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vat | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2007 | ||
| Thema's: | ||