Jij
In de stilte van de avond hou ik van jou
in de drukte van de dag geef ik om jou
in de luwte van de morgen
kneed ik luchtkastelen met jou...
tot er een moment komt
dat ik alleen de stilte ben
rondom de stilte voel
als pijn en blijheid
dicht bij de bron
ondanks het mens zijn
heelheid
jezelf kunnen zijn...
Reacties op dit gedicht
| no-more-less: | Zaterdag, september 29, 2007 00:32 |
| is ook heel belangrijk, jezelf kunnen zijn en blijven, binne een relatie, heel mooi verwoord sweets, no-more-less |
|
| David Matser: | Zaterdag, september 29, 2007 00:18 |
| Prachtig geschreven, graag gelezen. liefs, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2007 | ||
| Thema's: | ||