Dat ene woord
Dat ene woord....
Flarden,vragen en stukken tekst schieten door mijn hoofd
op papier zegt het niets maar telkens in mijn gedachte
Wazige blik, verwarring, mijn licht gedooft
treed ik naar buiten of zal ik ermee wachten
Vergetelheid, mijn verleden
het kind in mij, mijn pijn van toen
Draag ik met me mee in het heden
wat moet ik hier mee doen
Praten in mezelf en tegen een ander
Verslagen, het raakt in de vergetelheid
Hoe kan men zo cru zijn tegen elkander
een terugval in de tijd
Vergeten, vergeven en weer doorgaan
confronterend, een slagveld in zicht
Mijn pijnen, groot en klein hebben de tijd doorstaan
de strijd gestreden, verweven in een gedicht
Ik herken de pijn in een naaste, mijn broer
verlangend naar een dat ene woord
Van binnen gebroken, alleen de buitenkant is stoer
het samenkomen van gedachte, zoals het hoort
De passie en het vuur, maakt deel uit van onze gedachte
snel volwassen, het kind in onszelf vergeten
Emoties versnellen, het kan niet wachten
Het waarom is wat we willen weten
Reacties op dit gedicht
