Want echt dit gevoel ben ik zo zat

Met een kop thee in mijn hand
Houd ik mezelf in stand
De warme slokken glijden door mijn keel
Tranen over mn wangen, het scheelt niet veel
Roer de suiker door de thee
Toch ben ik niet tevree
Er moet meer zijn dan dit
Dat is de vraag waar ik constant mee zit
Ik wil iets voelen, meer dan de slokken
Meer dan hoezeer ik al ben geschrokken
Iets waar ik voor kan gaan, is wat ik zoek
Nu dit alles lijkt een grote vloek
Mijn verdriet tast te veel aan
Er blijft zo weinig over, zo langzaam
De koppen thee beginnen bitter te worden
Was het maar zoals toen, toen ik nog tot die andere behoorde
Toen ik die vrolijke griet was
Het tofste meisje uit de klas
Alleen mijn sigaretten doen me goed
Die proeven nog zacht en zoet
Hoe vind ik het terug, dat wat ik had
Want echt, dit gevoel ben ik zo zat!