Liefde?
Je ogen zo vurig maar vertroebelt door tranen
Opnieuw beleven en je gelukkig wanen
De passie was er wel, maar voor even
Is het dit wat je ze wilde geven?
De mensen waarmee je het leven deelde
Dacht je dat het ze wat scheelde?
Naarstig op zoek naar warmte en geluk
Wat je wilde is niet meer, je zit stuk
Vallen en opstaan maar met welk doel
Durf je nog te vertrouwen op je gevoel
Je hart en je ziel is niet voor iedereen
De afstand is groot, je verschuilt je meteen
Een kleine aarzeling, de eerste stap
Een echte liefde is geen grap
Heel voorzichtig iemand je vertrouwen geven
Is toch waar we allemaal voor leven?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: timodean |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||