Fenix
Fenix
De mist trekt weer op
Kleuren glinsteren
als in een ochtendgloren.
Kleuren glinsteren
als in een ochtendgloren.
Zachtjes zoek ik
mijn verdwenen doel.
Voetje voor voetje,
ga ik richting
pril ontluiken,
van bruisend leven.
Mijn oren, ogen neus geprikkeld
door klank, kleur en geur.
mijn verdwenen doel.
Voetje voor voetje,
ga ik richting
pril ontluiken,
van bruisend leven.
Mijn oren, ogen neus geprikkeld
door klank, kleur en geur.
Steeds weer
trekt mij een duister mistig dal,
vergetelheid, het niets.
Om mij vervolgens weer
te verheffen,
zodat het lijkt of ik vliegen kan,
als een Fenix
in eeuwige herhaling.
trekt mij een duister mistig dal,
vergetelheid, het niets.
Om mij vervolgens weer
te verheffen,
zodat het lijkt of ik vliegen kan,
als een Fenix
in eeuwige herhaling.
ReBelle
Reacties op dit gedicht
| Freyer: | Dinsdag, oktober 16, 2007 20:04 |
| Heerlijk om ook op jouw talent te mogen zweven | |
| Dreamlover: | Maandag, oktober 01, 2007 22:43 |
| OOOOO..Jaaa...dit is dichten. Prachtig hoor Rebelle. Liefs en een fijne avond Dreamlover |
|
| lonely 1: | Maandag, oktober 01, 2007 22:32 |
| ohhhh, die is prachtig!!! liefs, lonely 1 |
|
| red one: | Maandag, oktober 01, 2007 22:31 |
| wauw mooi ReBelle! Liefs redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||